Portret Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej
- datowanie
- 1767
- rodzaj
- obraz
- technika
- olej
- materiał
- płótno
- wymiary
- 67,0 x 53,6 cm
- data dodania do kolekcji
- 1767
- lokalizacja
- Pałac na Wyspie - Mała Galeria, 1p.
- sygnatury, napisy
- po lewej, pośrodku, farbą olejną: Krafft 1767 u dołu pośrodku czerwony numer galerii Stanisława Augusta 120
- miejsce powstania
- Polska (Europa)
- właściciel
- Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie
- identyfikator
- ŁKr 134
Elżbieta (Izabela) z Czartoryskich Lubomirska (1736–1810), żona księcia Stanisława Lubomirskiego, marszałka wielkiego koronnego, właścicielka pałaców w Wilanowie i Łańcucie, była kuzynką Stanisława Augusta i jego młodzieńczą miłością. Portret namalowany przez Kraffta należał do galerii wizerunków dam bliskich królowi, z których wiele – głównie pędzla Marcella Bacciarellego – znajdowało się w pokojach łazienkowskich (zob. nry kat. 4, 7–10, 56, 77–78). Wizerunek Lubomirskiej był uważany za swego rodzaju pendant do portretu Anny Teresy z Ossolińskich Potockiej tego samego autora (zob. nr kat. 56). Oba obrazy powstały w tym samym roku, mają jednakowe wymiary i zawsze były razem eksponowane. […]
Obraz jest powtórzeniem portretu namalowanego przez Alexandra Roslina w 1767 w Paryżu, obecnie w zbiorach Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie […]. [Zob. D. Juszczak, H. Małachowicz, Galeria obrazów Stanisława Augusta w Łazienkach Królewskich. Katalog, Łazienki Królewskie, Warszawa 2015, kat. nr 57, s. 219–221.]
