Książka poświęcona jest polskiej reprezentacji skoczków na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 r., które zapisały się w historii jako zderzenie idei olimpijskiej i wyczynowego sportu z machiną propagandową III Rzeszy.

Skoczkowie odczuli fakt, że w latach 1929-1936 nie było w Polsce stałej grupy wyczynowej. Oficjalnie została powołana pod koniec 1935 r. Podczas tej sportowej "przerwy" zdarzały się treningi bez trenera, więc słynna "polska szkoła jazdy" nie była już̇ tak jednolita.
Ostatecznie w skład reprezentacji skoczków weszli: por. Michał Gutowski (Warszawianka), por. Janusz Komorowski (Dunkan), rtm. Tadeusz Sokołowski (Zbieg) i por. Stanisław Czerniawski (rezerwowy).

Januszowi Komorowskiemu, jedynemu Polakowi, który ukończył olimpijski konkurs, poświęcone są trzy rozdziały książki. On i Michał Gutowski spędzili kilkadziesiąt lat na emigracji. Tadeusz Sokołowski, cichociemny został zamordowany w 1943 r. Stanisław Czerniawski zginął w bitwie nad Bzurą w 1939 r.

Publikacja "Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego. Część I":
Wstęp - Hanna Łysakowska
Wuj Janusz Komorowski - wspomnienia Wandy Wąsowskiej
Janusz Komorowski - kariera sportowa - dr hab. Renata Urban
Janusz Komorowski - oficer, jeździec, trener - st. kust. Hanna Łysakowska
Polska ekipa z Berlina - skoki przez przeszkody - st. kust. Hanna Łysakowska