• Martwa natura z kielichem, śliwkami, winnym gronem, orzechem laskowym i krabem
  • Martwa natura z kielichem, śliwkami, winnym gronem, orzechem laskowym i krabem
  • Martwa natura z kielichem, śliwkami, winnym gronem, orzechem laskowym i krabem
  • Martwa natura z kielichem, śliwkami, winnym gronem, orzechem laskowym i krabem - 1
  • Martwa natura z kielichem, śliwkami, winnym gronem, orzechem laskowym i krabem - 2
  • Martwa natura z kielichem, śliwkami, winnym gronem, orzechem laskowym i krabem - 3

Martwa natura z kielichem, śliwkami, winnym gronem, orzechem laskowym i krabem

datowanie
ok. 1654
rodzaj
obraz
technika
olej
materiał
drewno
wymiary
32,7 x 23,8 cm
data dodania do kolekcji
1783
lokalizacja
Pałac na Wyspie - Gabinet Portretowy, parter
sygnatury, napisy
u dołu, pośrodku, po lewej, farbą olejną: G.Van Deÿnum
miejsce powstania
Antwerpia (Belgia)
właściciel
Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie
identyfikator
ŁKr 832
Więcej parametrów obiektu

Jedna z pary martwych natur [Zob. Martwa natura z kielichem, skórką cytryny, śliwami, winnym gronem, figą i krewetkami, nr kat. 34]; w katalogach galerii Stanisława Augusta nazwisko ich autora odnotowano jako „Wan Dynum”. […]

Niewiele wiadomo o życiu i działalności artysty. Pochodził prawdopodobnie z flamandzkiej rodziny malarzy osiadłych w Antwerpii. Znanych jest ok. 10 jego sygnowanych prac, uznanych za pewne, głównie w zbiorach prywatnych. […] Martwe natury van Deynuma opatrywane bywały fałszywymi sygnaturami Jana Davidsz. de Heema, bez wątpienia po to, by podnieść ich handlową wartość. De Heem, Holender, jeden z najbardziej cenionych twórców martwych natur tego czasu, w latach 1636–64 i 1672–83 działał w Antwerpii, rodzinnym mieście van Deynuma.

Van Deynum kopiował często fragmenty martwych natur de Heema, głównie z lat 40. i 50. XVII w. […], czego przykładem jest łazienkowski obraz, który powtarza lewą część kompozycji Martwej natury z owocami i śledziem de Heema ze zbiorów Liechtenstein Museum (Wiedeń), z ok. 1654 […], z dodaniem kielicha, którego w oryginale nie ma. Kompozycja de Heema była bardzo popularna – kopiowali ją różni malarze […].

Van Deynumowi daleko było do warsztatowego kunsztu de Heema. W łazienkowskim obrazie próżno szukać precyzji rysunku, mistrzostwa w odtwarzaniu faktury przedmiotów oraz niuansów kolorystyki, jakimi odznaczają się martwe natury mistrza […]. [Zob. D. Juszczak, H. Małachowicz, Galeria obrazów Stanisława Augusta w Łazienkach Królewskich. Katalog, Łazienki Królewskie, Warszawa 2015, kat. nr 33, s. 142, 143.]

Czytaj więcejPowoduje pokazanie lub ukrycie reszty tekstu