Jan Bogumił Plersch (1732-1817)

Nadworny malarz króla, główny (obok Marcella Bacciarellego) dekorator budowli królewskich.

Syn rzeźbiarza Jana Jerzego Plerscha studiował malarstwo w Augsburgu, Wiedniu i w Warszawie. Pracował dla Stanisława Augusta przez 30 lat, aż do abdykacji monarchy. Zasłynął jako twórca malowideł ściennych. Ozdabiał budowle w Łazienkach Królewskich: Biały Domek, Pałac na Wyspie, Pałac Myślewicki oraz nieistniejący już Trebhauz (cieplarnię).

Upiększał także inne rezydencje arystokracji. Był autorem dekoracji Teatru Małego w Łazienkach Królewskich, teatru na Zamku Królewskim oraz Teatru Królewskiego w Starej Oranżerii.

Po wyjeździe króla do Grodna Plersch współpracował z teatrem publicznym na placu Krasińskich w Warszawie. Był też portrecistą i miniaturzystą. Malował obrazy religijne dla kościołów oraz prace upamiętniające wydarzenia z historii Polski. Był artystą uzdolnionym i wszechstronnym. W jego malarstwie występują cechy późnobarokowe, rokokowe oraz klasycystyczne.