Zapraszamy do oglądania wystawy, poświęconej Armii Andersa - historii jej powstania oraz losom żołnierzy i cywilów, którzy przeszli "Szlakiem Nadziei". Ekspozycja prezentowana będzie w Galerii Plenerowej przy Al. Ujazdowskich od 14 sierpnia do 4 września 2017 r. 

Wystawa przybliża genezę Armii Andersa, począwszy od przedstawienia losów Polaków, którzy po podpisaniu paktu Ribbentrop-Mołotow i agresji na Polskę w 1939 r. znaleźli się pod okupacją sowiecką. Setki tysięcy z nich zostało zesłanych do łagrów na Syberię i w głąb ZSRR. Dziesiątki tysięcy wymordowano m.in. w Katyniu w 1940 r. Inni ginęli w tzw. "białych krematoriach" na dalekiej północy.

Wybuch wojny niemiecko-sowieckiej w 1941 r. sprawił, że ZSRR wszedł do koalicji antyfaszystowskiej. Umożliwiło to Polskiemu Rządowi na Emigracji podpisanie w Londynie układu Sikorski-Majski (30 lipca 1941 r.), dzięki któremu na terenie ZSRR miała powstać Armia Polska. Na jej czele stanąć miał więziony wówczas przez NKWD w Moskwie polski generał, Władysław Anders.

Do nowo tworzonej Armii Andersa z głębi ZSRR przybywały tysiące Polaków - żołnierze i ludność cywilna. Była to dla nich jedyna szansa na uratowanie się od niechybnej śmierci w sowieckich łagrach. Wielu zmarło z wycieńczenia w drodze do armii, inni już na szlaku jej przemarszu zarówno w Azji Środkowej (Kazachstan, Uzbekistan, Turkmenistan, Tadżykistan), jak i w Persji (Iranie) oraz na Bliskim Wschodzie (Irak, Palestyna).

Dzięki Armii Andersa cywile - w tym tysiące dzieci - byli w stanie rozpocząć nowe życie w wolnym świecie. Żołnierze mogli zaś walczyć o wolną Polskę. Niestety, mimo wielkiej ofiarności, nie dane im było wówczas wrócić do ojczyzny, która po zakończeniu II wojny światowej w 1945 r. znalazła się pod okupacją ZSRR. Dla Polaków, którzy szli z Armią Andersa, był to początek emigracyjnej tułaczki. Większość z nich osiedliła się w Wielkiej Brytanii, gdzie do 1989 r. istniał urząd Prezydenta oraz Rząd RP na uchodźstwie.

Bogaty materiał zdjęciowy i faktograficzny wystawy "Armia Andersa - Szlak Nadziei" to efekt pracy wielu instytucji naukowo-historycznych oraz archiwistycznych, m.in.: Archiwum Akt Nowych, Centralnej Biblioteki Wojskowej, Instytutu Polski i Muzeum gen. Sikorskiego w Londynie, Muzeum Wojska Polskiego, Narodowego Archiwum Cyfrowego i Ośrodka KARTA. Patronat nad ekspozycją objęła Prezes Rady Ministrów Beata Szydło. Honorowy przewodniczący projektu - Anna Maria Anders, senator RP, Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. Dialogu Międzynarodowego.