Po raz pierwszy zorganizowano je w roku 1959, wkrótce po zrekonstruowaniu pomnika kompozytora. Sam pomnik przechodził burzliwe dzieje; myśl postawienia postumentu zrodziła się w roku 1889, a więc w czterdziestą rocznicę śmierci kompozytora. Jednak Polska była wówczas pod zaborami i władze rosyjskie skutecznie hamowały tę inicjatywę. Dopiero dziesięć lat później środowisku artystycznemu Warszawy udało się zorganizować konkurs na projekt pomnika. Międzynarodowe jury za najciekawszą uznało nowatorską pracę wybitnego polskiego rzeźbiarza Wacława Szymanowskiego. Werdykt ten wywołał liczne sprzeciwy i dyskusje, ale ostatecznie 14 listopada 1926 roku uroczyście odsłonięto pomnik, będący monumentalną wizją natchnionego Chopina siedzącego pod złamaną wierzbą.

W 1939 roku, kiedy Warszawa znalazła się pod okupacją hitlerowską, zakazano wykonywania muzyki Chopina, a pomnik został wysadzony w powietrze (1940). Dopiero po zakończeniu wojny w ruinach wrocławskiej fabryki wagonów odnaleziono głowę Chopina z rzeźby w Łazienkach, a na podstawie ocalałego gipsowego modelu zrekonstruowano dzieło Szymanowskiego. Na dawnym miejscu pomnik Fryderyka Chopina stanął w roku 1958. Już rok później rozbrzmiewała stąd muzyka polskiego twórcy.

Recitale w Łazienkach mają również swoją historię i podlegały różnym modyfikacjom. Obecnie przyjęto formułę dwóch klasycznych recitali chopinowskich o godz. 12.00 i 16.00, w każdą niedzielę od maja do września. O zasadności tego wyboru świadczy wielka popularność koncertów w Łazienkach, zarówno wśród turystów jak i mieszkańców Warszawy.

Na popularność tę wpływa również dobór artystów, którzy występ w Łazienkach poczytują sobie za zaszczyt, nie zważając na pewne niedogodności związane np. z pogodą. Słynna jest też historia występu Haliny Czerny-Stefańskiej, która dokończyła swój recital mimo, że w dłoń użądliła ją osa. Jesteśmy pewni, że w tym roku natura zaoszczędzi artystom takich niespodzianek, a udziałem publiczności będą niezapomniane i głębokie wrażenia jakie może wywołać tylko muzyka Chopina.

godz. 12.00

PAWEŁ KOWALSKI

Jeden z najwszechstronniejszych polskich pianistów, wykonujących blisko czterdzieści koncertów fortepianowych od Mozarta, Beethovena, Chopina, Paderewskiego, Saint-Saensa, Rachmaninowa po Ravela, Gershwina, Poulenca i Góreckiego. Był pierwszym po Krystianie Zimermanie wykonawcą Koncertu fortepianowego Witolda Lutosławskiego, który zagrał pod dyrekcją kompozytora w Warszawie, a także jednym z pierwszych wykonawców Koncertu fortepianowego Andrzeja Panufnika. 

Paweł Kowalski studiował w Kolonii, Warszawie oraz w Vancouver (dzięki stypendium Witolda Lutosławskiego). Pianista występował m.in. w paryskiej Salle Pleyel, w Konzerthaus w Berlinie, Tonhalle w Zurychu, na festiwalach: BBC w Londynie, Europalia, Klavierfestival Ruhr, Carinthischer Sommer, festiwalach Chopinowskich w Warszawie, Mariańskich Łaźniach, Dusznikach, Antoninie i Gaming, na Warszawskiej Jesieni, Festiwalu w Łańcucie, Festiwalu "Kwartet Śląski i Jego Goście" i wielu innych. Koncertował z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Yehudi Menuhina, z orkiestrami radiowymi w Berlinie, Oslo i Zagrzebiu, jak również z wieloma orkiestrami filharmonicznymi w Europie, dokonał nagrań dla kilkunastu radiofonii, nagrał płyty kompaktowe z utworami Chopina, Beethovena, Brahmsa i Zarębskiego.

W 2004 roku był solistą w Koncercie fortepianowym Wojciecha Kilara z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w ramach projektu Pociąg do Muzyki Kilara. Z okazji poszerzenia Unii Europejskiej, Paweł Kowalski uznany został przez francuski tygodnik Courrier International za jedną z czterech najciekawszych osobowości z Polski.

W ostatnich latach artysta koncertował ponownie z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, był członkiem jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Hummla w Bratysławie, występował w Narodowej Sali Koncertowej im. Bartoka w Budapeszcie, w Sali "Vratislav Lisinski" w Zagrzebiu, w Salon Dorado w Buenos Aires oraz z Orquesta Sinfonica de Chile w Santiago. Z okazji Roku Chopinowskiego Paweł Kowalski wystąpił z recitalami oraz z koncertami z orkiestrami w polskich filharmoniach oraz m.in. w Konserwatorium Królewskim w Brukseli, w Konserwatorium w Palma de Mallorca, Inauguracja Roku Chopinowskiego na Balearach, w Wiedniu, Frankfurcie, Kuwejcie, w Filharmonii im. George Enescu w Bukareszcie, na Festiwalu Wiosennym w Budapeszcie, z Orkiestrš Sinfonia Iuventus w Filharmonii Narodowej w Warszawie i podczas Swiss Classic Night w Winterthur oraz z Orkiestrš Wratislavia w Tonhalle w Zurychu. Latem pianista wystąpił na zakończenie Festiwalu Chopiniana w Kościele św. Krzyża w Warszawie oraz zainaugurował Festiwal Chopin-Paderewski w Antoninie. W październiku odbył tournee koncertowe po Hiszpanii występując w Madrycie, w Palau de la Musica w Walencji, w Sali Mozarta Audytorium w Saragossie, w Murcji i Kartagenie oraz wykonał Koncert fortepianowy Witolda Lutosławskiego na Festiwalu Morawska Jesień w Brnie.

3 lipca 2011 z okazji inauguracji Prezydencji RP w Radzie Unii Europejskiej Paweł Kowalski wystąpił z Orkiestrą Filharmonii we Lwowie wykonując Fantazję na tematy polskie op.14 Chopina oraz IV Symfonię Koncertującą Karola Szymanowskiego. Pianista jest jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych m.in. im. Hummla w Bratysławie oraz Artur Rubinstein in memoriam w Bydgoszczy.

"... w p. Kowalskim znalazłem świetnego wykonawcę mego Koncertu. Jest on wybitnie utalentowanym pianistą i wysoce inteligentnym muzykiem..."

Witold Lutosławski

"Panu Pawłowi Kowalskiemu z wdzięcznością za piękne i tak bardzo "moje" wykonanie tego Koncertu ..."

Wojciech Kilar

"Jestem pod silnym wrażeniem jego gry, która charakteryzuje się wielką muzykalnością, wrażliwością i doskonałością techniczną"

Andrzej Panufnik

W programie:

Scherzo b-moll op. 31

Nokturn f-moll op. 55 nr 1

3 Mazurki

            f-moll op. 7 nr 3

            cis-moll op. 30 nr 4

            cis-moll op. 63 nr 3

2 Preludia z op. 28

            e-moll nr 4

            fis-moll nr 8

Walce z op. 64

            cis-moll nr 2

            Des-dur nr 1

Nokturn H-dur op. 62 nr 1

Polonez As-dur op. 53