Koncert poświęcony pamięci prof. Marka Kwiatkowskiego
22 października 2016 r. w Pałacu na Wyspie odbył się koncert poświęcony pamięci prof. Marka Kwiatkowskiego, wieloletniego dyrektora Muzeum Łazienki Królewskie. Wśród licznie zebranych gości była małżonka profesora - Maria Irena Kwiatkowska.
- Szukałem jednego zdania, by wyrazić wszystko to, co jest dziełem prof. Marka Kwiatkowskiego, i to, co dokonało się w Łazienkach Królewskich między rokiem 1960 a rokiem 2008, kiedy zakończył swoje dyrektorowanie. Myślę, że najważniejszym osiągnięciem, za które Warszawa i Polska są mu wdzięczne, jest to, iż po wojennej zawierusze przywrócił nam i Warszawie Łazienki Królewskie, że je scalił i stworzył to muzeum - mówił Tadeusz Zielniewicz, dyrektor Łazienek Królewskich, wspominając prof. Marka Kwiatkowskiego.
Podczas kameralnego koncertu w Sali Balowej wystąpili utalentowani muzycy młodego pokolenia: Julia Łopuszyńska (harfa), Stanisław Łopuszyński (klawesyn), Ignacy Łopuszyński (wiolonczela). Wykonali m.in. utwory Bacha, Frobergera i Couperina.
Organizatorami koncertu byli Warszawscy Przewodnicy PTTK oraz Muzeum Łazienki Królewskie.
Profesor Marek Kwiatkowski urodził się 25 kwietnia 1930 r. w Caen we Francji, zmarł 10 sierpnia 2016 r. w Warszawie. Był historykiem sztuki, muzealnikiem, varsavianistą, autorem kilkudziesięciu książek, nauczycielem akademickim oraz wybitnym znawcą architektury z czasów Stanisława Augusta.
Ukończył studia wyższe na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1960 r. został kustoszem Pałacu na Wyspie w Łazienkach Królewskich, a w 1970 r. jego kuratorem. Z biegiem lat obejmował zarząd nad kolejnymi łazienkowskimi obiektami i ogrodem, które podlegały wcześniej różnym instytucjom. Realizując ideę Stanisława Augusta utworzenia nowoczesnego muzeum publicznego, scalił w latach 90. Łazienki Królewskie i został ich dyrektorem. Funkcję tę pełnił aż do przejścia na emeryturę w 2008 r. - Łazienki Królewskie to była pasja. Stały się wyjątkową i wyłączną treścią mojego życia - mówił.
Prof. Marek Kwiatkowski dla polskiej kultury zasłużył się nie tylko w Łazienkach Królewskich, przyczynił się też do powstania Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II w Warszawie - przez Prymasa Józefa Glempa został mianowany Przewodniczącym Rady Naukowej tegoż muzeum. Był również pierwszym kuratorem odbudowanego po wojnie Zamku Królewskiego w Warszawie. Zaangażował się ponadto w odbudowę zespołu pałacowo-parkowego w Natolinie, a także warszawskiej Królikarni i urządzenie w niej Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego. Dał się również zapamiętać jako autor aranżacji wnętrz Pałacu w Otwocku Wielkim, siedziby rodu Bielińskich.
Jako wybitny historyk sztuki i rzeczoznawca Ministerstwa Kultury i Sztuki sprawował nadzór konserwatorski w trakcie rewaloryzacji wielu zabytkowych budowli: hotelu Bristol i Pałacu Prezydenckiego w Warszawie, Zamku w Krasiczynie, budynku Trybunału w Lublinie, Pałacu w Sannikach, dworu Józefa Brandta w Orońsku oraz zespołu pałacowo-ogrodowego w Siedlcach. Pomagał w odrestaurowaniu warszawskiego Kościoła Wizytek i był muzealnym opiekunem Pałacu Belwederskiego.
Prywatną pasją prof. Marka Kwiatkowskiego była dbałość o budownictwo staropolskie - był twórcą skansenu, prywatnego Muzeum Architektury Drewnianej Regionu Siedleckiego w Suchej koło Węgrowa, w którym uratował przed zniszczeniem kilkanaście zabytkowych obiektów, w tym XVIII-wieczny dwór barokowy.
W 1983 r. został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Naukowego. W 2003 r., za swoje liczne zasługi, otrzymał tytuł Honorowego Obywatela m. st. Warszawy, a także Honorowego Obywatela Powiatu Węgrowa.
Przyznano mu również Krzyż Komandorski Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order św. Stanisława, Order św. Łazarza i Order Uśmiechu, zaś w 2005 r. został odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Prof. Kwiatkowski był autorem licznych publikacji - rozpraw naukowych, artykułów i książek, w tym 16 poświęconych Warszawie. Inicjował warszawskie życie kulturalne, uczestniczył w akcjach popularyzujących zabytki stolicy i za tę działalność został uhonorowany tytułem Homo Varsoviensis.
Wśród licznych swoich pasji chętnie oddawał się malowaniu, tworząc pejzaże w duchu impresjonizmu.
