Hera zamieniająca nimfę Echo w głos
- inne tytuły
- La nymphe Echo cherchant à amuser Junon pour la tromper, est changée en voix
- datowanie
- 1767-1771
- rodzaj
- grafika
- technika
- akwaforta, ruletka, rylec
- materiał
- papier żeberkowy
- wymiary
- 22,9 x 16,9 [płyta: 22,1 x 14,6; kompozycja: 13,0 x 8,6] cm
- sygnatury, napisy
- u dołu, pod kompozycją, po lewej: C. Monnet inv.del.; po prawej: J.F.Rousseau Sculp.; pośrodku: La Nymphe Echo cherchant à amuser | Junon pour la tromper, est changée en voix.
- miejsce powstania
- Paryż (Francja)
- właściciel
- Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie
- identyfikator
- ŁKr 282
Rycina przygotowana do wydania Les Métamorphoses d’Ovide (1767‒1771). W edycji książkowej ilustracja umieszczona była w tomie I (Livre III, Fable VII. Pl. 45). Echo, córka Eteru i Gai, była leśną nimfą, opiekunką strumieni, która swoim gadulstwem odciągała uwagę Hery od śledzenia romansów jej boskiego małżonka, Zeusa. Dzięki niej nimfy i śmiertelniczki, z którymi zadawał się Zeus miały czas, aby umknąć przed wzrokiem zazdrosnej bogini. Kiedy jednak Hera spostrzegła, że była przez nimfę oszukiwana, srodze ją ukarała. Odebrała Echo możliwość mówienia. Odtąd mogła ona tylko powtarzać słowa wypowiedziane przez innych. Gdy nieszczęsna nimfa, odtrącona przez nieodwzajemniającego jej miłości Narcyza umarła z żalu, został po niej jedynie głos.
Rycina przedstawia Herę-Junonę w jej boskim majestacie, jako tronującą na obłokach, w towarzystwie pawi – ptaków jej poświęconych. Obrazuje moment, w którym Echo skupia na sobie całą uwagę bogini, aby umożliwić ucieczkę nimfie, widocznej na drugim planie. [Zob. M. Biłozór-Salwa [w:] Metamorfozy. Królewska kolekcja grafiki Stanisława Augusta, ryciny z kolekcji Stanisława Augusta i ze zbiorów Jana Kantego Szembeka, kat. wyst. Pałac na Wyspie Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Warszawa 2013, kat. nr 45, s. 122.]
