Ściany salonu, wybite zielonym jedwabiem, zawieszone są obrazami, wśród których warto zauważyć prace Charles’a-Andre van Loo - Wenus z Amorem, Antoine’a Pesne’a - Medor i Angelika (1751 r.), Giovanniego Paola Paniniego (?) - Ruiny antyczne, Philippa Petera Roosa zw. Rosą da Tivolim - Owce i kozy. Oś podłużną wnętrza wyznacza kominek z piaskowca, na którego blacie stoi zegar w stylu empire z głową Peryklesa, obok niego świeczniki w tym samym stylu - stojące uskrzydlone postaci kobiece.

Naprzeciw kominka ustawiona jest kolumna z marmurowym popiersiem Faustyny Młodszej, żony cesarza Marka Aureliusza (kopia rzeźby antycznej z Museo Capitolino w Rzymie, 2. poł. XVIII w.; pochodzi z kolekcji Stanisława Augusta). Z obu stron portfenetru stoją dwie komody rokokowe, na których znajdują się dwa brązowe posążki siedzących kobiet - zminiaturyzowane kopie dzieł antycznych z 1791 r., wykonane przez Francesca Rigghiettiego w Rzymie, a przedstawiające Agrypinę, matkę cesarza Nerona. We wnętrzu tym ustawiony jest klasycystyczny komplet biało lakierowanych mebli i beżowo lakierowany neorokokowy fortepian firmy Steinway & Sons z 1899 r.