Zegar słoneczny z satyrem

Najstarszy w Łazienkach Królewskich zegar słoneczny od 1777 r. stoi na tarasie przed elewacją południową Białego Domku.

Ma okrągłą tarczę z białego marmuru kararyjskiego (od miejscowości Carrara w Toskanii we Włoszech). Podtrzymuje ją postać klęczącego satyra, rzeźba wykonana z piaskowca. 

Dlaczego właśnie satyr? To postać z mitologii greckiej, zamieszkująca lasy i pola, pół człowiek – pół kozioł, uczestnik orszaku boga wina Bachusa. Znany był z  przewrotnego i lubieżnego charakteru, często ukazywano go w tańcu, podczas gry na instrumencie lub w pogoni za młodymi leśnymi nimfami. Taka postać dobrze wpisuje się w sielski charakter ogrodu Stanisława Augusta. To zresztą niejedyny satyr w Ogrodzie - pięć rzeźb tych istot w pobliżu Pałacu na Wyspie służy jako monumentalne kandelabry podtrzymujące latarnie.

Wykonanie rzeźby satyra podtrzymującego zegar przypisuje się Janowi Chryzostomowi Redlerowi, rokokowemu rzeźbiarzowi warszawskiemu.