• Alegoria Wiosny

Alegoria Wiosny

inne tytuły
Le Printemps, saison où tout renaît dans la Nature
datowanie
1767-1771
rodzaj
grafika
technika
akwaforta, ruletka, rylec
materiał
papier żeberkowy
wymiary
27,3 x 20,8 [płyta: 21,6 x 13,9; kompozycja: 13,3 x 8,9] cm
sygnatury, napisy
u dołu, pod kompozycją, po lewej: Ch. Eisen Inv; po prawej: Le Veau Sculp.; pośrodku: Le Printemps, Saison où tout renaît dans la Nature.
miejsce powstania
Paryż (Francja)
właściciel
Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie
identyfikator
ŁKr 258
Więcej parametrów obiektu

Rycina przygotowana do wydania Les Métamorphoses d’Ovide (1767‒1771). W edycji książkowej ilustracja była umieszczona w tomie I (Livre I, Fable IV. Pl. 5). Według opisu Owidiusza w Metamorfozach wiosna pierwotnie miała być jedyną porą roku, która później została podzielona przez bogów na cztery sezony. Owidiusz zamieszcza teksty opisujące powstanie pór roku w tomie I (ale także w tomie XV). Nie zawiera on żadnych elementów sugerujących alegoryczne ujęcie tematu wiosny, czy też innych pór roku. Krótki tekst pierwszej księgi ilustrują aż cztery ryciny. Co ma swoją przyczynę w niezmiernej popularności alegorycznego przedstawiania tematu w oderwaniu od literackich pierwowzorów.

Personifikacje pór roku pojawiały się w niezliczonych wersjach, w rzeźbie i w malarstwie monumentalnym, rysunku i na rycinach, a także w dekoracji mebli i ceramiki. W odniesieniu do Metamorfoz rycina nawiązuje do skojarzenia wiosny z młodością, miłością i rozkwitem przyrody. Personifikacja wiosny ukazana została wśród drzew, w towarzystwie amorków, które przyozdabiają ją kwiatami. Typ postaci kobiety, w porównaniu do tej ukazującej lato, jest delikatniejszy, odpowiadający młodszej porze roku jaką jest wiosna, bliższy jest też rokokowej konwencji subtelnej urody, rozpowszechnionej dzięki twórczości Francois’a Bouchera. [Zob. M. Jarzewicz [w:] Metamorfozy. Królewska kolekcja grafiki Stanisława Augusta, ryciny z kolekcji Stanisława Augusta i ze zbiorów Jana Kantego Szembeka, kat. wyst. Pałac na Wyspie Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Warszawa 2013, kat. nr 10, s. 30.]

Czytaj więcejPowoduje pokazanie lub ukrycie reszty tekstu